"PIN" over geld, gierige gulzigheid en Molière; een absurdistische tragedie in de ware zin van het woord.
PIN brengt het verhaal van een moegestreden moeder in een doldraaiende wereld richting ‘exit’. Ziekelijk bezeten door haar niet te onderschatten collectie geld, waardepapieren, gronden en goud, trekt ze ten strijde tegen de zogenaamde verspilzucht van haar dochters. Deze 2 jonge vrouwen aan de start van hun carrières, zien de wereld langzaam kapot gaan. Ze willen alles, maar de tijd dringt. Mannen zijn schaars geworden, bomen dragen nog amper blaadjes en door de aanhoudende hitte verbranden al hun dromen in een oogwenk. Twee mooie jonge vrouwen, die leven in een wereld beheerst door vreemde creaturen vechtend tegen het verval met een moeder die weigert te geven wat ze willen. Daar komt ongetwijfeld “spel” van, en hoe?
<br />
Bedenking van de auteur na het lezen van “De Wrek” van Molière: Wat als de liefdes fake zijn, de grond waar ze op staan onvast en het enige wat nog “klaarte” brengt de schittering van het goud is? Op slag de basis van PIN, een voorstelling waarin met grote contrasten wordt gespeeld en waarbij tientallen personages, heel vaak in een gedreven vertelstijl, de revue passeren. Het gitzwarte gegeven van een uitstervende wereld hangt als een zwaard boven de hilarische momenten waarin de dochters wat geld van hun moeder proberen te ontfutselen. Ze gaan als het moet over lijken. Iets wat duidelijk in de familie zit.</div>