Ik ben er... en blijf er... - Raymond Vincy en Jean Valmy

Suksesstuk van het beroepstoneel opgevoerd met de bijzondere toelating van het auteursrechtenbureau Almo.
Tevens huldiging van hoofdvertolkster Rita Vanleeuwen die met brio te Izegem tot "Schoenprinces 1970" werd verkozen.

Hubert, gehuwde neef van een gravin, woont bij haar in. Zijn echtgenote verblijft zogezegd voor haar gezondheid in Zwitserland, doch is er in feite met de lieve centjes vandoor.
Maar dat was niet het begin van haar euveldaden, want ze had zich ook al de eenzelvigheidskaart van Antoinette aangeschaft en was onder die naam met Hubert gehuwd.
Nu kan Antoinette niet met Jef huwen, want officieel is ze reeds getrouwd. Dat neemt zo zo maar niet en op zekere dag duikt ze op in het kasteel van de gravin, om er aan Hubert de echtscheiding te vragen. Deze zou niet beter wensen want Gisèle laat hem nu eenmaal niet onverschillig. Tantetje houdt echter aan haar principes : geen echtscheiding ! daar kan nu zeker nog minder sprake van zijn, want de Kardinaal-op-doorreis, komt in het kasteel logeren. Dat maakt echter allemaal de rekening niet van Antoinette die kordaat zegt : "Ik ben er... en blijft er... tot de echtscheiding beslist is."