hulde - herdenking Willem Putman
10 mei 1940.
Het Duitse leger valt België binnen. Sterk gesteund door luchtmacht en pantsereenheden maakt het zich op 18 dagen tijd meester van het land. OP 28 mei capituleert Leopold III.
In de Westhoek zitten duizenden vluchtelingen en enkele uiteengerafelde divisies van het leger samengepakt, angstig afwachtend op wat komen zal. De mannen houden zich hoofdzakelijk schuil, uit vrees door de Duitsers te worden meegenomen. Vrouwen houden hun kinderen angstvallig binnenshuis. Als de eerste Duitse soldaten het dorp Lichterduyne binnen trekken vinden zij de straten leeg. Achter een gordijn zie je af en toe iemand gluren. Eén meisje echter staat buiten, te kijken naar wat zich op straat afspeelt. Een Duits officier, in velduniform, komt de hoek omgereden op een zware motorfiets. Hij kijkt rond, onrustig eerst, als voelde hij tientallen ogen op zich gericht. Dan valt zijn blik op het meisje dat op de stoep naar hem staat te kijken. Enkele seconden blijft hij haar aanstaren en komt dan naar haar toegereden. Een hele tijd kijken ze mekaar aan en op de eerste invitatie van de officier neemt zij plaats achteraan op de motorfiets. Samen rijden zij de duinen in. Weer gluren de mensen van achter de gordijnen. Vijandig tegenover de soldaat en afwijzend tegenover het meisje. Afwijzing die met het verloop van de oorlogsjaren zal groeien, tot veroordeling, ja tot haat.